ΥΠΕΡΒΑΣΗ NEWS 11/01/2021 | Απόφαση Σταθμός του ΔΕΕ : Καμία νομική ασυλία για τις πολυεθνικές των εμβολίων !!!

ΥΠΕΡΒΑΣΗ NEWS 11/01/2021 | Απόφαση Σταθμός του ΔΕΕ : Καμία νομική ασυλία για τις πολυεθνικές των εμβολίων !!!

YNEWS 10012021 PG1 1

Απόφαση Σταθμός του ΔΕΕ : Καμία νομική ασυλία για τις πολυεθνικές των εμβολίων !!!Απόφαση Σταθμός του ΔΕΕ : Καμία νομική ασυλία για τις πολυεθνικές των εμβολίων !!!

Πρόκειται για την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ (ΔΕΕ) στην υπόθεση C-621/15 N. W κλπ, κατά Sanofi Pasteur MSD κλπ, η οποία εκδόθηκε στο Λουξεμβούργο, στις 21 Ιουνίου 2017 !!!

Και παρότι δεν υπάρχει αυτοτελής νομοθεσία της ΕΕ για την προστασία της υγείας λόγω εμβολιασμού εντούτοις η νομολογία του ΔΕΚ βρήκε τον τρόπο να δικαιώσει τους συγγενείς ενός ατυχούς εμβολιασθέντος ο οποίος έχασε τη ζωή του λόγω του εμβολίου όπως ισχυρίστηκαν οι συγγενείς τους ενάγοντες. Και αυτό έγινε από το ΔΕΕ μέσω μιας εξαιρετικά ευρείας ερμηνείας της παραπάνω Οδηγίας 85/374/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1985, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σε θέματα ευθύνης λόγω ελαττωματικών προϊόντων (ΕΕ1985, L210, σ. 29). Μάλιστα η εν λόγω απόφαση του ΔΕΕ προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις εκ μέρους των πολυεθνικών του φαρμάκου καθώς θεωρούσαν ότι πλέον με βάση τη νομολογία του ΔΕΕ ήταν ιδιαίτερα εκτεθειμένες σε αγωγές αποζημιώσεως λόγω παρενεργειών διαφόρων φαρμάκων και εμβολίων.

Η απόφαση του ΔΕΕ αποτελεί συνέχεια μιας άλλης απόφασης που εξέδωσε το ΔΕΕ στις 5 Μαρτίου 2015 στις υποθέσεις C‑503/13 και C‑504/13 και η οποία αφορούσε στην περίπτωση ελαττωματικού καρδιακού βηματοδότη και εμφυτεύσιμου αυτόματου απινιδωτή.

Μάλιστα τότε το ΔΕΕ έκρινε ότι «στην έννοια της «ζημίας λόγω θανάτου ή σωματικών βλαβών», κατά το άρθρο 9, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της Οδηγίας 85/374, πρέπει, σε σχέση με τους σκοπούς προστασίας της ασφάλειας και της υγείας των καταναλωτών τους οποίους επιδιώκει η Οδηγία αυτή, κατά την πρώτη και την έκτη αιτιολογική της σκέψη, να δίδεται ευρεία ερμηνεία», υπενθυμίζοντας ταυτόχρονα ότι «όπως προκύπτει από τον συνδυασμό των άρθρων 1 και 9, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της εν λόγω Οδηγίας, ο παραγωγός είναι υπεύθυνος της ζημίας λόγω θανάτου ή σωματικών βλαβών που είναι η συνέπεια του ελαττώματος του προϊόντος του».

Στη συνέχεια το ΔΕΕ διευκρίνισε ότι τα εθνικά δικαστήρια πρέπει να ελέγχουν ότι οι ενδείξεις των οποίων γίνεται επίκληση είναι πράγματι αρκούντως σοβαρές, ακριβείς και συγκλίνουσες, ώστε να είναι δυνατό να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η ύπαρξη ελαττώματος του προϊόντος, λαμβανομένων υπόψη των στοιχείων που προσκόμισε ο παραγωγός και των επιχειρημάτων που προέβαλε προς άμυνά του, είναι η πλέον εύλογη εξήγηση για την επέλευση της ζημίας.
Ο εθνικός δικαστής πρέπει να διατηρήσει την ελευθερία εκτιμήσεως ως προς το αν αποδείχθηκαν ή όχι επαρκώς κατά νόμο τα ανωτέρω, μέχρις ότου κρίνει ότι είναι σε θέση να αποφανθεί οριστικώς επί της υποθέσεως.

Έτσι εν προκειμένω, το ΔΕΕ έκρινε «ότι η χρονική εγγύτητα μεταξύ της χορηγήσεως του εμβολίου και της εκδηλώσεως της ασθένειας, η έλλειψη προσωπικού ή οικογενειακού ιστορικού όσον αφορά την ασθένεια αυτή, καθώς και η ύπαρξη σημαντικού αριθμού καταγεγραμμένων περιπτώσεων εκδηλώσεως της ασθένειας αυτής κατόπιν χορηγήσεως του εν λόγω εμβολίου, φαίνονται apriori να συνιστούν ενδείξεις βάσει του συνδυασμού των οποίων ο εθνικός δικαστής μπορεί, ενδεχομένως, να κρίνει ότι ο ζημιωθείς ανταποκρίθηκε στο βάρος αποδείξεως που φέρει. Τούτο ισχύει, ιδίως, εάν βάσει των εν λόγω ενδείξεων ο δικαστής κρίνει, αφενός, ότι η χορήγηση του εμβολίου συνιστά την πλέον εύλογη εξήγηση για την εκδήλωση της ασθένειας και, αφετέρου, ότι το εμβόλιο δεν παρέχει συνεπώς την ασφάλεια που δικαιούται κανείς να αναμένει».

Και το Δικαστήριο κατέληξε διευκρινίζοντας ότι «ούτε ο εθνικός νομοθέτης ούτε τα εθνικά δικαστήρια μπορούν να υιοθετήσουν έναν τρόπο αποδείξεως βάσει τεκμηρίων ο οποίος να παρέχει τη δυνατότητα να αποδεικνύεται αυτομάτως η ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας όταν συντρέχουν ορισμένες συγκεκριμένες προκαθορισμένες ενδείξεις: πράγματι, ένας τέτοιος τρόπος αποδείξεως θα είχε ως συνέπεια την παράβαση του προβλεπόμενου από την Οδηγία κανόνα περί του βάρους αποδείξεως».

Είναι λοιπόν πασιφανές, από την παραπάνω απόφαση του ΔΕΕ και την σχετική ερμηνεία της Οδηγίας 85/374/ΕΟΚ του Συμβουλίου, σε σχέση με την περίπτωση των εμβολίων, ότι δεν είναι πλέον δυνατή η χορήγηση οιασδήποτε νομικής ασυλίας ή και δικαιοδοτικής ασυλίας υπέρ των πολυεθνικών του κορονοεμβολίου, όπως έχει συμβεί στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στη Βρετανία και στην Αυστραλία. Ομοίως δεν είναι δυνατόν στην ΕΕ να εφαρμοστούν οι νεοαποικιακού τύπου συμβάσεις και νομοθεσία που επιχειρούν να επιβάλουν οι πολυεθνικές του εμβολίου στις χώρες της Λατινικής Αμερικής προκειμένου να διασφαλίσουν την νομική τους ασυλία.

Επιπλέον καθώς η Οδηγία 85/374/ΕΟΚ του Συμβουλίου αποτελεί δευτερογενές δίκαιο της ΕΕ δεν μπορούν τα κράτη μέλη της Ένωσης με μεταγενέστερη νομοθεσία να παρεκκλίνουν από την εφαρμογή της εν λόγω Οδηγίας ούτε μπορούν να θεσπίζουν μεταγενέστερα οιασδήποτε εθνική νομοθεσία η οποία να χορηγεί νομική ασυλία στις πολυεθνικές του κορονοεμβολίου για ενδεχόμενες παρενέργειες του εμβολίου βλαπτικές για την υγεία των πολιτών της ΕΕ.

Τέλος ούτε η Κομισιόν μπορεί μέσω των συμβολαίων ανάθεσης και αγοράς των εμβολίων να χορηγήσει οποιαδήποτε σχετική νομική ασυλία στις πολυεθνικές του κορονοεμβολίου προκειμένου να μην είναι υπόλογες σε αγωγές αποζημιώσεως από τους πολίτες σε περίπτωση που αυτοί υποστούν βλάβη στην υγεία τους λόγω παρενεργειών του κορονοεμβολίου.

Επομένως οποιαδήποτε τέτοια ρήτρα στις συμβάσεις Κομισιόν με τις πολυεθνικές των εμβολίων είναι άκυρη και παράνομη. Ομοίως εξίσου παράνομη θα είναι και οιαδήποτε ρήτρα με την οποία η Κομισιόν εκ μέρους της ΕΕ θα παραιτείται από οποιαδήποτε μελλοντική διεκδίκηση της έναντι των πολυεθνικών του εμβολίου.

Πρόκειται για την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ (ΔΕΕ) στην υπόθεση C-621/15 N. W κλπ, κατά Sanofi Pasteur MSD κλπ, η οποία εκδόθηκε στο Λουξεμβούργο, στις 21 Ιουνίου 2017 !!!

Η απόφαση του ΔΕΕ αποτελεί συνέχεια μιας άλλης απόφασης που εξέδωσε το ΔΕΕ στις 5 Μαρτίου 2015 στις υποθέσεις C‑503/13 και C‑504/13 και η οποία αφορούσε στην περίπτωση ελαττωματικού καρδιακού βηματοδότη και εμφυτεύσιμου αυτόματου απινιδωτή.

YNEWS%2B10012021%2BPG4

YNEWS%2B10012021%2BPG5

YNEWS%2B10012021%2BPG6

YNEWS%2B10012021%2BPG7

YNEWS%2B10012021%2BPG8

YNEWS%2B10012021%2BPG9

YNEWS%2B10012021%2BPG10

YNEWS%2B10012021%2BPG11

YNEWS%2B10012021%2BPG12

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

div#stuning-header .dfd-stuning-header-bg-container {background-size: initial;background-position: top center;background-attachment: initial;background-repeat: initial;}#stuning-header div.page-title-inner {min-height: 650px;}#main-content .dfd-content-wrap {margin: 0px;} #main-content .dfd-content-wrap > article {padding: 0px;}@media only screen and (min-width: 1101px) {#layout.dfd-portfolio-loop > .row.full-width > .blog-section.no-sidebars,#layout.dfd-gallery-loop > .row.full-width > .blog-section.no-sidebars {padding: 0 0px;}#layout.dfd-portfolio-loop > .row.full-width > .blog-section.no-sidebars > #main-content > .dfd-content-wrap:first-child,#layout.dfd-gallery-loop > .row.full-width > .blog-section.no-sidebars > #main-content > .dfd-content-wrap:first-child {border-top: 0px solid transparent; border-bottom: 0px solid transparent;}#layout.dfd-portfolio-loop > .row.full-width #right-sidebar,#layout.dfd-gallery-loop > .row.full-width #right-sidebar {padding-top: 0px;padding-bottom: 0px;}#layout.dfd-portfolio-loop > .row.full-width > .blog-section.no-sidebars .sort-panel,#layout.dfd-gallery-loop > .row.full-width > .blog-section.no-sidebars .sort-panel {margin-left: -0px;margin-right: -0px;}}#layout .dfd-content-wrap.layout-side-image,#layout > .row.full-width .dfd-content-wrap.layout-side-image {margin-left: 0;margin-right: 0;}